Si të bëheni prind i mirë?

Si të bëheni prind i mirë?



Nuk ekziston doracak magjik i cili do t'i drejtojë prindërit si të bëhen prindër të mirë. Ngritja e fëmijës paraqet përgjegjësi të madhe, të cilën zakonisht e pranojmë si dhuratë dhe për të nuk ka nevojë për trajnim. Shumica e prindërve mësojnë ,,në prej” sikurse që vijnë problemet, nëajon ndikimin e mënyrës në të cilën ata kanë qenë të kultivuara ose duke u udhëhequr nga që e kanë parë ose e kanë lexuar. Prindërit mund të kenë stil të ndryshëm, por caku i tyre është i përbashkët. Të gjithë prindërit duan fëmijët e tyre të rriten të shëndetshëm, të gëzuar, mirë të përshtatur, të suksesshëm, dhe në persona të rritur të përgjegjshëm të cilët do të mund t'i respektojnë ndjenjat e huaja, do të jenë të aftë të bashkëpunojnë me të tjerët dhe me sukses të ballafaqohet me vështirësitë e jetës. Jashtëzakonisht është i rëndësishëm të motivuarit e prindërve.A duan ata me të vërtetë të bëhen prindër ose ndjehen të pa përgatitur dhe të frikësuar. Mund të jenë të dobishme këshillat që vijojnë:


Duhet të jeni të përgatitur për atë se si prind do të përjetoni ndjenja të ndryshme. Do të ketë periudha kur do të ndjeni dashuri, gëzim dhe krenari, por gjithashtu edhe me emocione negative sikurse të hidhëruarit, frika, dhe dëshprimi. Emocionet e këtilla mund të shkaktojnë ndjenjë të fajit ose të mendoni se nuk jeni prindër i mirë.
Është me rëndësi të kuptoni se nuk pritet të jeni i pa gabueshëm dhe se secili (bile edhe prindërit) ndonjëherë bëjnë gabime. Gabimet janë të rëndësishme vetëm nëse i përsërisim. Mos humbni kohë dhe energji me atë që do të ndjeheni fajtor – ndërrojeni atë që nuk është e mirë.
Informohuni për atë që nuk e njihni. Lexoni letërsi për rritjen dhe zhvillimin e fëmijëve, ashtu që do të dini se çfarë të pritni.
Keni vetëbesim. Ndëgjoni mendimet e të tjerëve (kështu në të vërtetë mësohet), por bëni ashtu si ndjeni se është më drejtë për juve dhe fëmijën tuaj. Besoni në fuqinë personale të gjykimit.
Kur flisni me shokët rreth prindërisë, mos u ankoni ose mos u bëni qyqan, sepse ajo nuk do ti ndryshojë punët – mundohuni që ta ndryshoni qasjen.
Mos pritni shumë, nga vetëvetja dhe të tjerët. Vlerësojeni vetëveten për punë të vogla. Ju bëni punë jashtëzakonisht të rëndësishme – rrisni fëmijë. Mos u tërhiqni nëse gaboni (gabimet janë për të mësuar më mirë, e jo që të ndjeheni më keq). Tentoni që të parashihni si do të zhvillohen punët.
Pranoni ndjenjat personale. Kuptoni se ndjenjat e përziera janë paraqitje normale. Në kohën e ndryshimeve ose streseve, ndoshta do të ndjeheni të pa fat ose fajtorë. Ndihmoni vetëvetes ashtu që do të bisedoni me partnerin, me miqtë, me anëtarët e familjes ose me ndonjë tjetër, i cili nuk është i përfshirë në emocion.
Shpërblejeni vetëvetën. Bëni bile një punë gjatë ditës e cila ju ndihmon juve, që të ndjeheni bukur. Kërkoni ndokënd të ju ndihmojë ashtu që të keni kohë të bëni diçka në të cilën mund të jetoni – për shembull të laheni, të lexoni gazeta, të luani futboll, të shëtitni, të bisedoni me shoqen/shokun.Punoni në vlerat e juaja personale. Nëse vlerat tuaja dhe besimet janë të qarta, kjo është bazë e mirë për edukimin e fëmijëve. Tentoni që vlerat familjare të jenë të përbashkëta me partnerin tuaj, bile edhe nëse dalloheni në mendime. Në këtë mënyrë do ta tejkaloni hutinë e padëshiruar te fëmijët. Nëse ju dhe partneri i juaj dalloheni, mundohuni që të mos kritikoheni mes veti.
Siguroni përkrahje. Nëse nuk ka se kush të ju ndihmojë, prindëria mund të jetë me të vërtetë e vështirë. Nëse ndjeheni i vetmuar e nuk keni përkrahje nga familja, gjeni shok/shoqe me të cilën do ti ndani dertet. Mos u frikësoni të kërkoni ndihmë – kjo nuk është shenjë e mos suksesit.
Prindëria është posaçërisht e vështirë në kushte kur ka probleme, për shembull dhuna në familje, probleme me të holla, probleme shëndetësore dhe të tjera. Mundohuni ti zgjidhni problemet, nëse ndjeni se nuk mundeni, kërkoni ndihmë profesionale.
Kujdesuni për raportet e juaja me partnerin ose / shokët. Më e mira që mund të bëni për fëminë tuaj është që të kujdeseni për nevojat personale për përkrahjen dhe dashurinë. Sigurisht se raporti më i afërt do të jetë me partnerin tuaj, por mundet edhe me ndonjë mik special / mike.Gjeni kohë për relacionet tuaja për të rriturit, të jeni së bashku, të jetoni në punët e përbashkëta, të flisni për atë se çfarë ka ndodhur gjatë ditës, ti ndani idetë dhe ndjenjat ose vetëm të relaksoheni. Duke punuar për vete, ju në të vërtetë punoni në interes të fëmijëve tuaj, të cilët në këtë mënyrë mësojnë më mirë për marrëdhëniet ndërnjerëzore.
Ballafaqimi me hidhërim. Shpesh prindërit ballafaqohen me sukses me këtë ndjenjë, por ndonjëherë mund të ndodhë të dalin nga kontrolli.
Hidhërimi çdoherë është i përzier me ndjenja tjera sikurse ndjenja e fajësisë, frustrimit, vuajtja, ndjenja se nuk jeni të dashur ose jeni të shfrytëzuar.
Mundohuni të ballafaqoheni me atë që e ka shkaktuar ndjenjën e tillë. Nëse e ndjeni se po e humbisni kontrollin, ndaloni pak, dilni jashtë, shëtitni. Kini kujdes, nëse ju ka ndodhur në momente kur e keni humbur kontrollin e keni lënduar fëminë tuaj ose keni qenë dhunues ndaj ndonjë tjetri në familje, kërkoni ndihmë profësionale